Τα "πιλάφια" οι "καραβανάδες" και ο πόλεμος απαξίωσης των στρατιωτικών

Ενδιαφέρον άρθρο του Πάρι Καρβουνόπουλου για το θέμα απαξίωσης των Στρτκων

~~~~~~~~~~~~~

 

Τα “πιλάφια” που “παίρνουν χαριστικά βαθμούς όταν αποστρατεύονται”. Και όχι μόνο το “πιλάφια”, αλλά και οι “καραβανάδες”! Αυτά είναι όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν μόνο χθες από μεγάλα ΜΜΕ. Μία εφημερίδα κι ένα μεγάλο κανάλι. Και είναι μόνο η αρχή.

 

Αμέσως μετά από την απόφαση του ΣτΕ τα πικρόχολα σχόλια και τα “καρφιά” κατά των στρατιωτικών πληθαίνουν μέρα με την μέρα. Και μέχρι η κυβέρνηση να δεήσει και να μας πει τι σκοπεύει να κάνει με την υποχρέωσή της να εφαρμόσει τον νόμο που τόσο πολύ υπερασπίζεται σε άλλες περιπτώσεις,αναμένεται “καταιγίδα απαξίωσης”.

 

Δεν παριστάνουμε τους …προστάτες των στρατιωτικών,γιατί προφανώς δεν έχουν ανάγκη από τέτοιους. Ο υπογράφων δηλώνει χωρίς κανένα δισταγμό ότι δεν θα μπορούσε ποτέ και με τίποτα να είναι στρατιωτικός. Μόνο που αντί αυτό να οδηγήσει σ΄ έναν δήθεν “αντιμιλιταρισμό” ,προέκυψε ως σεβασμός σ΄ όσους μπορούν να κάνουν αυτή την απαιτητική, δύσκολη και χωρίς κανένα προνόμιο εργασία. Και νομίζω ότι οι περισσότεροι πολίτες έτσι αισθάνονται για τους στρατιωτικούς. Οι άλλοι είναι μειοψηφία αλλά κάνουν θόρυβο.

 

Είμαστε οι τελευταίοι που λέμε ότι όλα είναι καλά στις ΕΔ. Αντιθέτως πολλά πρέπει να διορθωθούν . Αλλά τίποτα απ΄ αυτά δεν έχει να κάνει με τις αποδοχές τους οι οποίες ακόμη και πριν από τη κρίση ήταν απλά τραγικές! 

 

Τα “πιλάφια” και οι “καραβανάδες” ήταν σ΄ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης οι πιο καοπληρωμένοι του κράτους. Και για να τους κρατούν σε …καταστολή είχαν εφεύρει τα επιδόματα και τις λεγόμενες μισθολογικές προαγωγές που χθες συνάδελφος πολιτικός συντάκτης σε πρωϊνή εκπομπή μεγάλου καναλιού, χαρακτήρισε “χαριστικές”. 

 

Δεν ήταν και δεν είναι κ.συνάδελφε χαριστικές. Ήταν και παραμένουν -για πόσο άραγε- ένα μικρό…αντίδωρο για τους κακοπληρωμένους και απαξιωμένους στρατιωτικούς. Τίποτα παραπάνω.

 

Οι πολιτικοί και οικονομικοί συντάκτες, για να είμαστε και να είσαστε δίκαιοι δεν λένε και γράφουν …βλέποντας οράματα ή χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους. Κάποιες “πηγές” τους τα λένε όλα αυτά. Κυβερνητικές. Κι επειδή ως πολιτικοί και οικονομικοί συντάκτες δεν είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν επακριβώς τι συμβαίνει στις ΕΔ, εύκολα μεταδίδουν όσα μεταδίδουν. Τα οποία βέβαια αποκαλύπτουν όλα όσα οι κυβερνώντες σκέφτονται πραγματικά για τους στρατιωτικούς. Όχι μόνο οι σημερινοί κυβερνώντες.

 

Η επιχείρηση απαξίωσης των στρατιωτικών θα συνεχιστεί. Όπου να΄ναι κάπου θα διαβάσουμε ή θ΄ ακούσουμε …για τα Ίμια τα οποία όλως παραδόξως οι πολιτικοί έχουν καταφέρει να τα “φορτώσουν” μόνο στις ΕΔ. Που αν είχαν μερίδιο ευθύνης ήταν το ελάχιστο. Ξεχνούν βέβαια όλοι αυτοί την φαρσοκωμωδία του ΚΥΣΕΑ υπό τον κ. Σημίτη στη Βουλή, την άγνοια των υπουργών ακόμη και για το τι σημαίνει “κανόνας εμπλοκής”, τα τηλεφωνήματα με τον μακαρίτη πια Χόλμπρουκ και τις …ατάκες για το αεράκι που θα δυνάμωνε και θα έπαιρνε σημαίες και βατραχανθρώπους.

 

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά. Όσοι συμμετέχουν συνειδητά ή ασυνείδητα σ΄ αυτή τη προσπάθεια απαξίωσης των στρατιωτικών , μόνο και μόνο για να μην εφαρμοστεί ο νόμος θα πρέπει να μας απαντήσουν ευθέως αν θεωρούν πως η Ελλάδα πρέπει να έχει ΕΔ. Κι αν αποφασίσουν πως δεν είναι απαραίτητες γιατί “έλα μωρέ δεν πρόκειται να γίνει ποτέ τίποτα με τους Τούρκους”, να ψάξουν να μας βρουν …ισοδύναμα για τις μεταφορές ασθενών, τις διασώσεις στο Αιγαίο, την κατάσβεση των πυρκαγιών, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα νησιά του Αιγαίου και άλλα πολλά τα οποία ο κρατικός μηχανισμός δεν έχει άλλο τρόπο να τα καλύψει. Αν τώρα διαψευστούν και …κάτι γίνει και με τους Τούρκους να μας πουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να …παραδοθούμε. 

 

Θα επιμείνουμε κι ας παρεξηγηθούμε για εμμονές, ότι όλα αυτά που γράφουμε για τις ΕΔ καλό θα ήταν να τα είχε πει και επισημάνει η στρατιωτική ηγεσία. Ίσως πιο “στρογγυλεμένα” αλλά με το ίδιο νόημα. Η σιωπή της είναι απλά εγκληματική. Δεν πιστεύουμε ότι θα το καταλάβει αλλά πάντα ελπίζουμε.