Αγωγές στρατιωτικών κατά δημοσίου: Αλήθειες και ψέμματα για "άλλες λύσεις"

 

Η προσφυγή στην δικαιοσύνη με αγωγή κατά του δημοσίου για τις περικοπές είναι προσωπική απόφαση του κάθε στρατιωτικού. Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να τον υποχρεώσει να πάρει την μία ή την άλλη απόφαση. Γιατί τα συν και τα πλην για τον καθένα είναι διαφορετικά.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει αβασάνιστα ο καθένας -και ειδικά όσοι δεν έχουμε νομικές γνώσεις- να μεταδίδουμε “πληροφορίες” ,να κάνουμε “εκτιμήσεις” και να δίνουμε “συμβουλές” για εναλλακτικές “λύσεις”.

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι αυτές οι “συμβουλές” και οι παροτρύνσεις προέρχονται και από στρατιωτικούς. Διαβάσαμε λοιπόν την άποψη ότι οι αγωγές είναι άσκοπες και πως η μοναδική λύση είναι η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Μεταξύ των επιχειρημάτων είναι και το κόστος των 40 ευρώ για κάθε στρατιωτικό σε περίπτωση που αποφασίσει να καταθέσει αγωγή σε ελληνικό δικαστήριο.

Δύο ερωτήματα:

•Έχουν υπολογίσει το κόστος της προσφυγής στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη; Και δεύτερο και κυριότερο

•Γνωρίζουν γιατί η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει και δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις τους σχεδόν συστηματικά; Η απάντηση έχει σχέση με την Θράκη και καλό θα είναι ως στρατιωτικοί να ενημερωθούν πριν προτείνουν κάτι εκ των προτέρων καταδικασμένο να αποτύχει.

Ας αφήσουμε λοιπόν τον κάθε στρατιωτικό να πάρει μόνος την απόφαση μιλώντας με ειδικούς .

Η φωτογραφία είναι του ΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΗΓΗ

ΣΧΟΛΙΟ ΚΒΚ: 
Στο Παράρτημα Ημαθίας, φαίνεται πως η πλειοψηφία κλίνει υπέρ της κατάθεσης αγωγών, συγκροτημένα.