ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ

05 Ιανουαρίου 2019

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ

Γιάννης Αντωνιάδης
3 Ιανουαρίου στις 11:06 π.μ.
Επειδή διάβαζουμε,πληροφορούμαστε και ακούμε διάφορα τις τελευταίες ημέρες, ακόμα και από επίσημα στελέχη της Δημόσιας Διοικήσεως , σε θέματα οπως αποφάσεις του ΣτΕ, γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ & μη παραλαβή αιτήσεων από Δημόσιες Υπηρεσίες, σας ενημερωνω για το παρακάτω ισχύον νομοθετικό πλαίσιο:

1.- Το ΣτΕ είναι το ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, του οποίου η νομολογία (οι αποφάσεις) δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε από τη Διοίκηση ούτε από τους διοικούμενους. Αυτό προκύπτει άμε­σα από τις διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρ­θρου 53 του Π.Δ. 18/1989 (όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους από τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 3900/2010) οι οποίες ορίζουν ότι: «Η αί­τηση αναιρέσεως επιτρέπεται μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο με συγκεκριμένους ισχυ­ρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι δεν υ­πάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή ότι υπάρχει αντίθεση της προ­σβαλλομένης απο­φάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Ε­πικρατείας ή άλλου ανωτά­του δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοι­κητικού δικαστηρίου».
Έτσι, σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις, ούτε η Διοί­κηση ούτε ο διοικούμενος (φυσικό ή νομικό πρόσω­πο) μπορεί να ζητήσει να επανεξεταστεί α­πόφαση του ΣτΕ και συνεπώς οι αποφάσεις του καθίστανται απρόσβλητες. Σημειώνουμε ότι στους όρους «νομο­λογία» ή «αποφάσεις» περιλαμβάνο­νται τόσο το διατακτικό μιας απόφασης όσο και η μείζων σκέψη της απόφασης αλλά και οι πα­ρεμπίπτουσες κρίσεις της.


2.-Σύμφωνα με την παρ. 4 του άρ­θρου 7 του ν. 3086/2002 (Α΄ 324), "Οι γνωμοδοτή­σεις (του ΝΣΚ) δεν δημιουργούν δικαίωμα υπέρ οποιουδήποτε τρίτου, πριν από την αποδοχή τους με επισημειω­ματική πράξη από τον Πρόεδρο της Βουλής, τον αρμόδιο Υπουργό, ή το Διοικητικό Συμβούλιο Νομι­κού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου ή άλλο κατά νόμο αρμόδιο όργανο αυτού ή Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής ή από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας. Μετά την αποδοχή τους, οι γνωμοδοτήσεις αποτε­λούν πράξεις, που είναι υποχρεωτικές για τη Διοί­κηση ή το Νομικό Πρόσωπο ή την Ανεξάρτητη Διοι­κητική Αρχή".


3.-Στο άρθρο 4 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, που κυρώθηκε με το ν.2690/1999 (ΦΕΚ Α΄ 45), όπως οι παρ. 1 και 2 αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 6 παρ. 1 του ν. 3242/2004 (ΦΕΚ Α΄ 102), η παρ. 3 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 11 παρ. 3 του ν.3230/2004 (ΦΕΚ Α΄ 44), οι δε παρ. 5 και 6 προστέθηκαν με το άρθρο 6 παρ. 2 του ν. 3242/2004, ορίζονται τα εξής: «Διεκπεραίωση υποθέσεων  


1. α. Οι δημόσιες υπηρεσίες, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όταν υποβάλλονται αιτήσεις, οφείλουν να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις των ενδιαφερομένωνκαι να αποφαίνονται για τα αιτήματά τους μέσα σε προθεσμία πενήντα (50) ημερών, εφόσον από ειδικές διατάξεις δεν προβλέπονται μικρότερες προθεσμίες. Η προθεσμία αρχίζει από την κατάθεση της αίτησης στην αρμόδια υπηρεσία και την υποβολή ή συγκέντρωση του συνόλου των απαιτούμενων δικαιολογητικών, πιστοποιητικών ή στοιχείων. Αν η αίτηση υποβληθεί σε αναρμόδια υπηρεσία, η υπηρεσία αυτή οφείλει, μέσα σε τρεις (3) ημέρες, να τη διαβιβάσει στην αρμόδια και να γνωστοποιήσει τούτο στον ενδιαφερόμενο. Στην περίπτωση αυτή η προθεσμία αρχίζει από τότε που περιήλθε η αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία …
 

β. … 2. Εάν κάποια υπόθεση δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί λόγω αντικειμενικής αδυναμίας, ειδικά αιτιολογημένης, η αρμόδια υπηρεσία οφείλει … να γνωστοποιήσει εγγράφως στον αιτούντα: (α) τους λόγους της καθυστέρησης, (β) τον υπάλληλο που έχει αναλάβει την υπόθεση … και (γ) κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία...

(Αναδημοσίευση από σελίδα του Facebook. Οι υπογραμμίσεις έγιναν από το διαχειριστή του blog)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.