29 Δεκεμβρίου 2015

Πότε ο συνταξιούχος μπορεί να εργάζεται;

29 Δεκεμβρίου, 2015
Πότε ο συνταξιούχος μπορεί να εργάζεται; Ποια είναι τα νέα δεδομένα στην απασχόλησή του;
Με τους Ν. 3863/2010, 3865/2010 και 3996/2011 καθορίζεται πλέον ένα νέο καθεστώς σχετικά με τηναπασχόληση των συνταξιούχων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
Η σειρά των αλλαγών που προκαλούν τα ανωτέρω νομοθετήματα οδηγεί στην ανάγκη επίδειξης ιδιαίτερης προσοχής από πλευράς των συνταξιούχων που επιθυμούν να εργασθούν καθώς θα έρθουν αντιμέτωποι με σημαντικές περικοπές στις συντάξεις τους και σε κάποιες περιπτώσεις με διακοπή της καταβολής της συγκεκριμένης παροχής. Επιπροσθέτως η παράλειψη δήλωσης της απασχόλησής τους στους αρμόδιους φορείς δύναται να επιφέρει σοβαρές συνέπειες. Το νέο πλαίσιο απασχόλησης των συνταξιούχων το οποίο οδηγεί εύλογα στο ερώτημα συνταξιοδότηση ή απασχόληση διαμορφώνεται ως εξής:
Αναφορικά με τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα:
Οι ρυθμίσεις του άρθρου 16 Ν. 3863/2010 και του άρθρου 42 Ν. 3996/2011 με τις οποίες τροποποιείται το άρθρο 63 του Ν. 2676/1999 ισχύουν για όσους συνταξιούχους αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχολούνται μετά τη δημοσίευση του συγκεκριμένου νόμου, δηλαδή από 15/7/2010 και έχουν ειδικότερα ως ακολούθως:
Οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος φορέων κύριας ασφάλισης που αναλαμβάνουν εργασία, ως μισθωτοί με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, υπόκεινται στους εξής περιορισμούς:
α) Για όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας τους αναστέλλεται η καταβολή της σύνταξης ή των συντάξεων, κύριων και επικουρικών.
β) Μετά τη συμπλήρωση του 55ου έτους, το ποσό της ακαθάριστης κύριας σύνταξης ή του αθροίσματος των ακαθάριστων κύριων συντάξεων, που υπερβαίνει τα τριάντα ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, όπως αυτά διαμορφώνονται κάθε φορά και ισχύουν την 31η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους, καταβάλλεται μειωμένο κατά εβδομήντα τοις εκατό (70%). Η επικουρική σύνταξη καταβάλλεται χωρίς περικοπή.
Για κάθε τέκνο που είναι ανήλικο ή σπουδάζει σε ανώτερες ή ανώτατες σχολές και έως τη συμπλήρωση του 24ου έτους ή είναι ανίκανο για κάθε βιοποριστική εργασία, ο αριθμός των ανωτέρω ημερομισθίων προσαυξάνεται κατά έξι ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, όπως αυτά διαμορφώνονται κάθε φορά.
Σε περίπτωση συρροής συντάξεων, η μείωση γίνεται στο ποσό της μεγαλύτερης κύριας σύνταξης και εφόσον αυτό δεν επαρκεί, το υπόλοιπο ποσό περικόπτεται από την αμέσως επόμενη ή επόμενες σε ύψος κύριες συντάξεις.
Για τους δικαιούχους κατωτάτων ορίων συντάξεων, η σύνταξή τους περιορίζεται στο οργανικό ποσό, όπως αυτό προκύπτει από τα ασφαλιστικά δεδομένα. Εάν το οργανικό ή τα οργανικά ποσά υπερβαίνουν τα προαναφερόμενα κατά περίπτωση ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, τότε τα ποσά αυτά περικόπτονται ως ανωτέρω. Tα ανωτέρω έχουν εφαρμογή και στα πρόσωπα της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του Ν. 3833/2010 δηλαδή στα αιρετά όργανα Ο.Τ.Α., διοικητές , υποδιοικητές, προέδρους, αντιπροέδρους και μέλη ανεξάρτητων διοικητικών αρχών, προέδρους, αντιπροέδρους και μέλη διοικητικών συμβουλίων, στα πρόσωπα τα επιλεγόμενα για το αξίωμα του «συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης» βάσει αρθρ. 77 Ν. 3852/2010 κλπ.
Για τον απασχολούμενο συνταξιούχο καταβάλλονται οι προβλεπόμενες από τις οικείες διατάξεις για τους λοιπούς ασφαλισμένους εισφορές εργοδότη και ασφαλισμένου, οι οποίες βαρύνουν τον εργοδότη και τον ασφαλισμένο αντίστοιχα.
Οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος φορέων κύριας ασφάλισης που αναλαμβάνουν δραστηριότητα υπακτέα στην ασφάλιση του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.) και του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), υπόκεινται στους εξής περιορισμούς:
α) Για όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας τους αναστέλλεται η καταβολή της σύνταξης ή των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, υποχρεούνται δε στην καταβολή των προβλεπόμενων εισφορών.
β) Μετά τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας, υποχρεούνται να καταβάλουν τις προβλεπόμενες από τις οικείες διατάξεις εισφορές προσαυξημένες κατά πενήντα τοις εκατό (50%). Σε περίπτωση που το ποσό της κύριας ή των κύριων συντάξεων υπερβαίνει τα εξήντα (60) ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, όπως διαμορφώνονται κάθε φορά και ισχύουν την 31η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους, το ποσό που υπερβαίνει το ανωτέρω όριο περικόπτεται. Η επικουρική σύνταξη δεν συνυπολογίζεται για τον ανωτέρω περιορισμό και καταβάλλεται κανονικά.
Για τους ανωτέρω συνταξιούχους, οι οποίοι υπάγονται στην ασφάλιση του Ε.Τ.Α.Α., καταβάλλονται οι προβλεπόμενες για τους από 1.1.1993 ασφαλισμένους εισφορές, εργοδότη και ασφαλισμένου.
Από την καταβολή προσαυξημένων ασφαλιστικών εισφορών εξαιρούνται οι ανωτέρω συνταξιούχοι, οι οποίοι λόγω απασχόλησης υπάγονταν σε περισσότερους του ενός ασφαλιστικούς φορείς και οι οποίοι μετά τη συνταξιοδότησή τους από έναν εκ των ανωτέρω φορέων, συνεχίζουν για την ίδια απασχόληση υποχρεωτικά την ασφάλισή τους στον οικείο Τομέα ασφάλισης.
Δυνατότητα αξιοποίησης του χρόνου ασφάλισης των συνταξιούχων απασχολούμενων:
Ο συνταξιούχος που αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται μπορεί να χρησιμοποιήσει το χρόνο ασφάλισης κατά το διάστημα της αναστολής, ή περικοπής της σύνταξης, ή της καταβολής προσαυξημένων ή μη ασφαλιστικών εισφορών, για την προσαύξηση της σύνταξης από τον φορέα που συνταξιοδοτείται, ή για τη θεμελίωση νέου συνταξιοδοτικού δικαιώματος από άλλο φορέα, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί διπλοσυνταξιούχων. Σε περίπτωση αξιοποίησης του χρόνου στον φορέα από τον οποίο συνταξιοδοτείται, ο υπολογισμός για την προσαύξηση της ήδη καταβαλλόμενης σύνταξης γίνεται με ποσοστό 1,714% επί των συντάξιμων αποδοχών, οι οποίες δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερες του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, ή επί των ασφαλιστικών κατηγοριών, για κάθε έτος συντάξιμης υπηρεσίας ή 300 ημέρες εργασίας.
Συνταξιούχοι Αναπηρίας:
Οι συνταξιούχοι αναπηρίας φορέων κύριας ασφάλισης, εάν αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχολούνται, και κερδίζουν, ανάλογα με το βαθμό της αναπηρίας τους, περισσότερα από όσα κερδίζει υγιής απασχολούμενος, σύμφωνα με τους γενικούς όρους αμοιβής, διακόπτεται η σύνταξή τους ή οι συντάξεις τους, κύριες και επικουρικές.
Δήλωση απασχόλησης:
Ιδιαίτερα προσεκτικοί θα πρέπει να είναι οι συνταξιούχοι που επιθυμούν να αναλάβουν εργασία καθώς η παράλειψη υποβολής της σχετικής δήλωσης επιφέρει σοβαρές συνέπειες. Ειδικότερα οι συνταξιούχοι υποχρεούνται, πριν αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχοληθούν, να δηλώσουν τούτο στον φορέα ή στους φορείς από τους οποίους συνταξιοδοτούνται για κύρια σύνταξη. Στους φορείς επικουρικής ασφάλισης υποβάλλεται σχετική δήλωση από τους συνταξιούχους αναπηρίας, καθώς και από τους συνταξιούχους γήρατος, εφόσον οι τελευταίοι δεν έχουν συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας. Παράλειψη της δηλώσεως συνεπάγεται καταλογισμό σε βάρος του συνταξιούχου του ποσού των συντάξεων που έλαβε κατά το χρονικό διάστημα της εργασίας του ή κατά το διάστημα που αυτοαπασχολείτο, και πρόστιμο επί του καταλογισθέντος ποσού ίσο με το νόμιμο τόκο υπερημερίας. Το καταλογιζόμενο αυτό ποσό δεν μπορεί να είναι μικρότερο από δύο (2) μηνιαίες συντάξεις ακόμη και αν το διάστημα εργασίας ή απασχόλησης είναι μικρότερο.
Σε ποιούς δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις περί απασχόλησης συνταξιούχων:
Από το περιγραφόμενο καθεστώς σχετικά με την απασχόληση των συνταξιούχων εξαιρούνται οι ακόλουθες κατηγορίες:
1. Ο επιζών των συζύγων
2. Οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ
3. Οι πολύτεκνοι των οποίων το ένα τουλάχιστον των τέκνων είναι ανήλικο ή σπουδάζει σε ανώτερες ή ανώτατες σχολές και έως τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας του ή είναι ανίκανο για κάθε βιοποριστική εργασία
4. Τα πρόσωπα για τα οποία ισχύουν οι διατάξεις των Καν. (ΕΟΚ) 1408/71 και 574/72, περί διακινούμενων ασφαλισμένων εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθώς και των διμερών συμβάσεων κοινωνικής ασφάλειας
5. Τα πρόσωπα που συνταξιοδοτήθηκαν με το ν. 3185/2003 (ιπτάμενοι χειριστές καθώς και ιπτάμενοι συνοδοί και φροντιστές της Ολυμπιακής Αεροπορίας και Ολυμπιακής Αεροπλοΐας) και μέχρι τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους
6. Οι συνταξιούχοι του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου που παρέχουν εκπαιδευτικό έργο στη Δημόσια Εκπαίδευση, μέχρι τις 31.12.2016.
Ποιούς καταλαμβάνουν χρονικά οι νέες ρυθμίσεις:
Αλλαγή στην ημερομηνία έναρξης ισχύος των διατάξεων που αναφέρθηκαν παραπάνω επιφέρει o N. 4147/2013 διαμορφώνοντας πλέον το πεδίο των υπαγομένων στις νέες ρυθμίσεις ως ακολούθως:
Οι ρυθμίσεις που περιγράφηκαν ανωτέρω ισχύουν για όσους συνταξιούχους ανέλαβαν εργασία ή αυτοαπασχολούνται από τη δημοσίευση του Ν. 3863/2010 και εφεξής ήτοι από τις 15/07/2010.
Για τους συνταξιούχους οι οποίοι κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος των ανωτέρω διατάξεων (15-7-2010) είχαν ήδη αναλάβει εργασία ή αυτοαπασχολούνταν και δεν καταλαμβάνονταν από τις ρυθμίσεις του άρθρου 63 του Ν. 2676/1999, όπως ίσχυε μέχρι 14-7-2010, οι ρυθμίσεις των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 16 του Ν. 3863/2010, όπως αναφέρονται, θα εφαρμόζονται από 1-1-2014 και όχι από 1.1.2013, όπως προέβλεπόταν αρχικά με τη διάταξη του άρθρου 16 του Ν. 3863/2010.
Οι συνταξιούχοι οι οποίοι κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος των διατάξεων του άρθρου 16 του Ν. 3863/2010 (15-7-2010) είχαν ήδη αναλάβει εργασία ή αυτοαπασχολούνταν και καταλαμβάνονταν από τις ρυθμίσεις του άρθρου 63 του Ν. 2676/1999, όπως ίσχυε μέχρι 14-7-2010, εξακολουθούν να εμπίπτουν στις ρυθμίσεις του νόμου αυτού μέχρι 31-12-2013.
Σε κάθε περίπτωση οι ρυθμίσεις των διατάξεων του άρθρου 16 του Ν. 3863/2010, έχουν γενική εφαρμογή από 1-1-2014 και εξής καταργουμένης κάθε άλλης αντίθετης διάταξης, πλην εκείνων της παρ. 14 του άρθρου 8 του Ν. 2592/98 που εξακολουθούν να καταλαμβάνουν τους συνταξιούχους που εργάστηκαν στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και εξακολουθούν εργαζόμενοι με οποιαδήποτε σχέση εργασίας ή αμοιβής σε θέσεις του Δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Αναφορικά με τους συνταξιούχους του δημόσιου τομέα:
Σύμφωνα με το άρθρο 10 του Ν. 3865/2010 οι διατάξεις για την απασχόληση των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τους συνταξιούχους του Δημοσίου που εργάζονται εκτός του ευρύτερου δημόσιου τομέα ή αυτοαπασχολούνται. Ομοίως έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τουςσυνταξιούχους στρατιωτικούς.
Ειδικότερα για τους συνταξιούχους του δημόσιου τομέα, που εργάζονται ως μισθωτοί ή αυτοαπασχολούνται, προβλέπεται η αναστολή καταβολής της σύνταξης μέχρι τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους, ενώ για τους στρατιωτικούς συνταξιούχους η αναστολή καταβολής της σύνταξηςισχύει μέχρι τη συμπλήρωση του 53ου έτους.
Δήλωση απασχόλησης:
Οι συνταξιούχοι υποχρεούνται, πριν αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχοληθούν, να δηλώσουν τούτο στηνΥπηρεσία Συντάξεων του Γ.Λ.Κ.. Παράλειψη της δηλώσεως συνεπάγεται καταλογισμό σε βάρος τουσυνταξιούχου του ποσού των συντάξεων που έλαβε κατά το χρονικό διάστημα της εργασίας του ή κατά το διάστημα που αυτοαπασχολείτο, και πρόστιμο επί του καταλογισθέντος ποσού ίσο με το νόμιμο τόκο υπερημερίας.

* Η Χρυσαυγή Κυριακοπούλου είναι:
Δικηγόρος – LL.M
kkremalis@kremalis.gr
xkyriakopoulou@kremalis.gr
ΚΡΕΜΑΛΗΣ-Δικηγορική Εταιρεία
Κυρίλλου Λουκάρεως 35
114 75-Αθήνα-Ελλάδα
Τηλ. +30 210 64 31 387
Φαξ +30 210 64 60 313
www.kremalis.gr
Αποκλειστικό μέλος του παγκόσμιου δικτύου δικηγορικών γραφείων Ius Laboris, (www.iuslaboris.com)

nextdeal.gr

Τι αντιμετωπίζουν κάποια «παιδιά μπάτσων» (δυστυχώς …)


28 Δεκεμβρίου, 2015
Τι αντιμετωπίζουν κάποια «παιδιά μπάτσων» (δυστυχώς …)
Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα policenet.gr:
Σήμερα το πρωί λάβαμε μία ομολογουμένως ξεχωριστή επίστολή από αναγνώστρια του policenet.gr την οποία και σας παρουσιάζουμε.
«Καλή σας ημέρα και χρόνια πολλά να έχετε με υγεία
Ονομάζομαι Ευαγγελία και εργάζομαι πάνω από 20 χρόνια ως δασκάλα σε δημοτικό σχολείο.
Πριν από περίπου έναν μήνα έγινε ένα περιστατικό στην τάξη μου, το οποίο και θα ήθελα να δημοσιοποιήσω, μέσα από την δική σας ιστοσελίδα, μιας και όπως με πληροφόρησαν ασχολήστε με θέματα που άπτονται των Αστυνομικών και των οικογενειών τους.
Ένα πρωί λοιπόν και ενώ είχαν περάσει οι μισές διδακτικές ώρες της ημέρας, ένα από τα αγόρια της τάξης ο Γιώργος (διευκρινίζω ότι δεν είναι το αληθινό του όνομα, αλλά δεδομένου ότι πρόκειται για ανήλικο παιδί, θα ήθελα να μην τον εκθέσω στο διαδύκτιο) διέκοψε το μάθημα και μου ζήτησε να καλέσω τη μητέρα του, ώστε να φύγει άμεσα.
Το συγκεκριμένο άγόρι, θέλω να διεκρινίσω ότι είναι ένα από τα πιο συνεργάσιμα και ευγενικά παιδιά της τάξης μου και ουδέποτε φέτος αλλά και την προηγούμενη χρονιά που τον είχα δεν μου δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Ως εκ τούτου, με ανησύχησε η συμπεριφορά του και εξαιτίας της επιμονής του να φύγει αλλά και της άρνησης του να μου εξηγήσει, κάλεσα τη μητέρα του, με τη βοήθεια της Διευθύντριας μας, ώστε να έρθει να τον πάρει.
Να σας πω την αλήθεια πιο πολύ ανησύχησα μήπως ο «Γιώργος» αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα υγείας.
Όταν η μητέρα του έφτασε στο σχολείο περίπου 25 λεπτά αργότερα, συνόδευσα τον «Γίωργο» έξω από την Τάξη και με το που βγήκαμε το παιδί, εμφανώς αναστατωμένο είπε στη μητέρα του ότι ήθελε να φύγει αμέσως και να φροντίσουμε ώστε να αλλάξει και Τάξη.
Στην ερώτηση της μητέρας του τι είχε συμβει ο «Γιώργος» απάντησε πως τα άλλα παιδιά έβριζαν την μητέρα του αλλά και τον πατέρα του επειδή είναι Αστυνομικοί. Μάλιστα ανέφερε και μπροστά μου τι του είπαν και πράγματι πρόκειται για χυδαίες και σκληρές κουβέντες (συγχωρήστε με αλλά δεν θα ήθελα να τις μνημονεύσω)
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά;
Η αντίδραση της μητέρας του «Γιώργου» (που είναι Αστυνομικός κοντινού Αστυνομικού Τμήματος) ήταν κάτι που μέχρι τώρα δεν έχω ξανα δει από μητέρα σε ανάλογη περίσταση.
Δεν απευθύνθηκε καθόλου σε εμένα για να μου ζητησει το λόγο για όσα έγιναν.
Δεν έχασε την ψυχραιμία της και σε καμία περίπτωση δεν παραφέρθηκε.
Έπιασε το γιο της από τους ώμους και τον ρώτησε με σοβαρότητα αν εκείνος αντέδρασε άσχημα στα όσα είχε υποστεί.
Όταν ο «Γιώργος» της απάντησε ότι δεν αναμείχθηκε σε κανένα καβγά, τότε εκείνη τον αγκάλιασε και του ζήτησε  μπροστά μου να αντιμετωπίσει την κατάσταση με ευγένεια και γεναιότητα.
Του είπε πως οι συμμαθητές του είναι νεαρά παιδιά που λένε μόνο ότι ακούνε από μεγαλύτερους σε ηλικία και πως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χαλάσει τις φιλίες του για λόγια της στιγμής.
Του ζήτησε τέλος να τους αγνοήσει και να ξεχάσει ότι έγινε, λέγοντας του ότι δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάει στην πρώτη δυσκολία.
Ο «Γιώργος» εκείνη την ημέρα έφυγε νωρίτερα, όμως την επόμενη ημέρα ήταν κανονικά στο μάθημα μας και ουδέποτε με απασχόλησε για το θέμα αυτο.
Σας παρααλω να δημοσιοποιήσετε τα όσα σας γραφω, δεδομένου ότι αφενός πρόκειται για μία περίπτωση σχολικού εκφοβισμού που πρέπει να αναδειχθεί και αφετέρου πρόκειται για μία υποδειγματική αντιμετώπιση του πρόβλήματος τόσο από τη μητέρα όσο και από τον νεαρο μου μαθητή, ο οποίος έδειξε σπάνια ωριμότητα για την ηλικία του, την περίοδο που ακολούθησε μετά το συμβάν που σας περιέγραψα.
Να σας πω τέλος ότι για το συμβάν ενημερώθηκε και η Διευθύντρια του σχολείου μας και ότι και με τους δύο γονείς του «Γιώργου» είμαστε σε σχεδόν καθημερινή διακριτική επικοινωνία, ώστε να προλάβουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (για το παιδί) ανάλογες καταστάσεις.
Σας διευκρινίζω ότι και οι δύο γονείς του «Γιώργου» γνωρίζουν ότι σας στέλνω την παρούσα επιστολή και έχω την έγκριση τους και όπως σας είπα και παραπάνω το αληθινό όνομα του μαθητή είναι άλλο από αυτό που σας γράφω.
Το επίθετο μου και το κινητό μου είναι στη διάθεση σας, όμως θα παρακαλούσα να μην δημοσιοποιηθούν.
Σας ευχριστώ πολύ»

Σχόλιο του Policenet.gr:
Τελικά bullying δεν δέχονται μόνο οι Αστυνομικοί, αλλά δυστυχώς υπάρχουν φορές που το δέχονται και τα παιδιά τους ….
Τελικά αξιοθαύμαστο θάρρος δεν έχουν μόνο οι Αστυνομικοί, αλλά ευτυχώς ξέρουν να το «διδάσκουν» και στα παιδιά τους …

Σταυροί – USB από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου σε Στρατιώτες




ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΑ

Σταυρούς που χρησιμοποιούνται ως USB για σκοπούς αποθήκευσης ηλεκτρονικών δεδομένων, θα χαρίσει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος στους στρατιώτες και τους... αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς, στις καθιερωμένες επισκέψεις του σε στρατόπεδα με την ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων.

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, όπως κάθε χρόνο θα επισκεφθεί φυλάκια και στρατόπεδα στη «Πράσινη Γραμμή» για να ευχηθεί στους στρατιώτες για τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

Φέτος απέφυγε τα βιβλία και τις εικόνες που συνήθως έδινε ως δώρα και αποφάσισε να μοιράσει τους hi-tech σταυρούς, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου διατηρεί καλή σχέση με τη τεχνολογία και χρησιμοποιεί και ο ίδιος ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
ΠΗΓΗ: http://staratalogia.blogspot.gr/2015/12/usb.html
  

23 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

Το Τοπικό Συμβούλιο του Παραρτήματος Ημαθίας εύχεται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ενημερώνει τα Μέλη, τις Οικογένειες και τους Φίλους, ότι η χορωδία της Σιδηράς Μεραρχίας (Ι ΜΠ) θα ψάλει τα κάλαντα των Χριστουγένων και της Πρωτοχρονιάς προς τιμήν των Μελών μας,στις 10.30 το πρωί της αντίστοιχης Παραμονής.

Αμέσως μετά τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, Μέλη μας θα επισκευθούν το Στρατηγείο της Ι ΜΠ για να ευχηθούν στο Στρατηγό και τα Στελέχη που τώρα κρατούν τη σκυτάλη της Εθνικής μας Αμύνης.

~ ~ ~

H Κοπή της Βασιλόπιττας του Παραρτήματος με ταυτόχρονη βράβευση των Αριστευσάντων μαθητών και μαθητριών της Β-θμίου Εκπαιδεύσεως, θα γίνει
την 30η Ιανουαρίου 2016, στο κέντρο "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" στη Βέροια.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ.

19 Δεκεμβρίου 2015

Ανακοίνωση Συντονιστικού 3 ΕΑΑ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ  
Ν. Π. Δ. Δ.
Γραφεία: Ι. Παπαρρηγοπούλου & Π.Π. Γερμανού
Πλατεία Κλαυθμώνος – 105 61 Αθήνα
Τηλ.: 210 33 10 430 –210  33 10 431 – FAX: 210 33 10 429
17-12-2015
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η   ΥΠ.  ΑΡΙΘ. 12/15
1.-Το απόγευμα σήμερα , οι Πρόεδροι των τριών Ενώσεων Ε.Α.Α.Σ. , Ε.Α.Α.Ν. και Ε.Α.Α.Α. συναντήθηκαν με τον Υπουργό Εργασίας κ.Γ.Κατρούγκαλο , προκειμένου να συζητήσουν όλα τα θέματα του ασφαλιστικού που αφορούν τα Στελέχη των Ε.Δ..
2.-Την προηγουμένη της συνάντησης , το Συντονιστικό Συμβούλιο των τριών Ενώσεων είχε αποστείλει εμπεριστατωμένο δωδεκασέλιδο υπόμνημα  σχετικά με τις συντάξεις των Αποστράτων και τις θέσεις του Συντονιστικού που αναφέρονται στην υπ.αριθ. πρωτ. 376 από 14-10-2015 επιστολή του.
3.-Ο Υπουργός ήταν πλήρως ενημερωμένος για τα θέματά μας και κατά την συνάντηση είχε  μαζί του όλα τα έγγραφα.
4.-Έγινε εκτενής παρουσίαση των θέσεών μας , συζήτηση και ενημέρωση από τον Υπουργό σχετικά  με  αυτά  και η τελική δήλωση του Υπουργού ήταν “ Η Κυβέρνηση εγγυάται ότι θα προστατευτούν οι συντάξεις “, ενώ για το θέμα της αναπροσαρμογής των συντάξεων σύμφωνα με την γνωστή απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ εδήλωσε αναρμόδιος , γιατί αυτό αφορά το Υπουργείο Οικονομικών.
5.-Ορισμένα από τα θέματα που εθίγησαν δεν είναι ανακοινώσιμα για ευνόητους λόγους , καθόσον η διαπραγμάτευση είναι σε εξέλιξη.
6.-Το Συντονιστικό Συμβούλιο των τριών Ενώσεων παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις , όπως πάντα και είναι έτοιμο να επέμβει όταν και όπου χρειασθεί. Αναμένεται συνάντηση με τον κ. Τσακαλώτο , που έχει ζητηθεί.
Υποστράτηγος  Ε.Δανιάς. ε.α.                            Πρόεδρος ΕΑΑΣ      
                   Αντιναύαρχος Σ.Περβαινάς Π.Ν. ε.α.                    Πρόεδρος ΕΑΑΝ και Συντονιστικού   
Αντιπτέραρχος (Ι) Κ.Ιατρίδης Π.Α. ε.α.                     Πρόεδρος ΕΑΑΑ 
Για την ακρίβεια 
 Ο  Πρόεδρος του Συντονιστικού Συμβουλίου
           Αντιναύαρχος Σ.Περβαινάς Π.Ν.ε.α.    

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΑΑΣ



ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ
ΓΡΑΦΕΙO ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Χαριλάου Τρικούπη 18, 106 79,  Αθήνα
Τηλ.:  210 36 33 797  -  Τηλεομοιότυπο.:  210 362 14 10
Ιστοσελίδα: www.eaas.gr  E-mail: eaasgr@gmail.com
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Αρ. Πρωτ.: 21/2015
Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2015
Φέρεται σε γνώση των Μελών της ΕΑΑΣ ότι την 18η  Δεκ. 2015, ο Υπτγος εα Ε. Ν. Δανιάς κατέθεσε, ως Πρόεδρος του ΔΣ/ΕΑΑΣ, μήνυση κατά παντός υπευθύνου, για τα όσα απαξιωτικά, συκοφαντικά και προσβλητικά, ακούστηκαν σε ραδιοφωνική εκπομπή, κατά των Στελεχών των ΕΔ( εε και εα) αλλά και των Ενώσεων.

17 Δεκεμβρίου 2015

Η πολιτική ορθότητα ως απειλή (Κυριάκος Κατσιμάνης)

Η μόδα της «πολιτικής ορθότητας» έχει έρθει προ πολλού και στη χώρα μας. Είχε ξεκινήσει πριν από μερικές δεκαετίες στις Η.Π.Α. ως απόπειρα καταπολέμησης των διακρίσεων απέναντι σε θεωρούμενες ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (μαύρους, ομοφυλόφιλους, μετανάστες κτλ.) και για το σκοπό αυτό κρίθηκε σκόπιμη η χρήση «ουδέτερων» και ανώδυνων εκφράσεων σχετικά με τις ομάδες αυτές (για παράδειγμα «έγχρωμος» αντί «μαύρος»). Ως εδώ, κανένας λογικός άνθρωπος με κοινωνικές ευαισθησίες δε θα είχε την παραμικρή αντίρρηση. Γρήγορα όμως η όλη κίνηση, παρά τις αρχικές αξιέπαινες προθέσεις, γενικεύτηκε υπέρμετρα και εξετράπη σε υπερβολές, για να εξελιχτεί τελικά σε de facto φίμωση της γλώσσας  με μια σειρά απλές διαδικασίες. Συγκεκριμένα, προβλήθηκαν και υπογραμμίστηκαν κατά κόρον ορισμένες αρνητικά φορτισμένες και άκρως δυσφημιστικές λέξεις (ανισότητα, διακρίσεις, σεξισμός, ξενοφοβία, εθνικισμός, ρατσισμός, φασισμός κτλ.). Και ταυτόχρονα οι λέξεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως ανεξίτηλα κοινωνικοπολιτικά στίγματα, το καθένα από τα οποία ήταν και με το παραπάνω αρκετό για να καταδικάσει σε «λιθοβολισμό» ή να οδηγήσει σε «θάψιμο» κάθε ανυπακοή ή παρέκκλιση.
Αλλά το χειρότερο είναι ότι οι πάντες απέφυγαν επιμελώς να προσδιορίσουν επακριβώς το νοηματικό περιεχόμενό των παραπάνω λέξεων. Αντίθετα, το περιεχόμενό τους εμφανίστηκε σκοπίμως θολό, υπέρμετρα διευρυμένο και παλινδρομικά κινούμενο ανάμεσα στην κυριολεξία και τη μεταφορά, κάτι που ευνοεί το συνθηματολογικό καταγγελτικό λόγο[1]. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στην έντεχνα προωθούμενη σύγχυση μπορεί κανείς ανά πάσα στιγμή, ανάλογα με το τι τον εξυπηρετεί και τι τον συμφέρει, να καταγγείλει, για παράδειγμα, οποιονδήποτε ως σεξιστή, ως ξενόφοβο ή ως ρατσιστή! Πρόκειται για κακοποίηση της σημασίας των λέξεων, που είναι εκδήλωση παρακμής του πολιτικού ήθους[2]. Όταν οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους, συσκοτίζεται η ορθή αντίληψη για τα πράγματα, εμποδίζεται η ομαλή ένταξη στον αντικειμενικό κόσμο και  διαταράσσεται η αρμονική σχέση με το κοινωνικό περιβάλλον. Οπότε, μέσα στη σύγχυση που καλλιεργείται συστηματικά: α) υποχρεώνεται κανείς να δεχτεί ως αλήθειες ορισμένα κραυγαλέα ψεύδη, β) στερείται το δικαίωμα της διαφωνίας και της διαμαρτυρίας και γ) καταντά εύκολο και ανήμπορο θύμα μεθοδεύσεων που σχεδιάζονται από οργανωμένες μειοψηφίες και προωθούνται με τη διαδικασία της στοχευμένης τρομοκράτησης.
Με την απειλή, λοιπόν, της επικόλλησης μιας ή περισσότερων από αυτές τις ονειδιστικές «ετικέτες», υποχρεώνεται εκ των  προτέρων σε σιγή κάθε ανυπόταχτη σκέψη, κάθε αντίθετη γνώμη, κάθε εύλογη διαμαρτυρία, κάθε προσήλωση τόσο σε θεμελιώδεις μορφές οργανωμένης συλλογικότητας (οικογένεια, θρησκεία, πατρίδα, έθνος) όσο και σε αξίες, αρχές, πεποιθήσεις, παραδοχές, πολιτιστική ιδιοπροσωπία κτλ. Οι επικαλούμενοι την πολιτική ορθότητα αυτά όλα τα υποβαθμίζουν, τα αποδομούν, τα απαξιώνουν και τα ευτελίζουν χαρακτηρίζοντάς τα θλιβερά κατάλοιπα σκοταδιστικών προσκολλήσεων και εμμονών. Επομένως, με τη μέθοδο του προκαταβολικού διασυρμού κάθε υπόνοια παρέκκλισης από την επίσημη και καθαγιασμένη «γραμμή» καταπνίγεται στη γένεσή της. Σταδιακά και ανεπαίσθητα, μέσω της ελεγχόμενης χρήσης της γλώσσας, η πολιτική ορθότητα φιμώνει την ελεύθερη έκφραση της σκέψης και μέσω μιας ισοπεδωτικής αντίληψης για την ισότητα και ενός δημαγωγικού (δηλαδή υποκριτικού) εκδημοκρατισμού αστυνομεύει τη συμπεριφορά.
Παραθέτουμε πρόχειρα τρεις άνισης βαρύτητας και φαινομενικώς άσχετες μεταξύ τους περιπτώσεις, στις οποίες όμως οι αντιλήψεις και οι πρακτικές της πολιτικής ορθότητας εμφανίζονται κατά τρόπο χαρακτηριστικό:
1. Το Φεβρουάριο του 1993 πραγματοποιήθηκε στο Κολέγιο  Wellesley της Μασαχουσέτης διάλεξη από τον φερόμενο ως «διακεκριμένο Αιγυπτιολόγο» Yosef A.A. ben Yohannan. Ο ομιλητής, απηχώντας τις θεωρίες του «αφροκεντρισμού»  (δηλαδή της πνευματικής κίνησης που  θεωρεί κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού τη Μαύρη Αφρική και αντιμετωπίζει τους Έλληνες ως «κλέφτες» και σφετεριστές της προσφοράς της), υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι ο Αριστοτέλης μετέβη στην Αίγυπτο και «σύλησε» πνευματικά τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας για να συγγράψει τα δικά του έργα. Τότε η παριστάμενη καθηγήτρια των κλασικών σπουδών Mary Lefkowitz, η οποία με δύο βιβλία, με επιστημονικά άρθρα στον αμερικανικό και τον ευρωπαϊκό τύπο αλλά και με καταχωρίσεις στο Internet θα αποδείξει με καταλυτικά επιχειρήματα ότι ο αφροκεντρισμός αποτελεί από επιστημονική άποψη μια εντελώς ανυπόστατη και παιδαριώδη κατασκευή, ρώτησε τον ομιλητή πώς μπορεί να υποστηρίζει παρόμοιες ανακρίβειες τη στιγμή κατά την οποία είναι ιστορικώς αναμφισβήτητο ότι: α) ο Αριστοτέλης ουδέποτε πάτησε το πόδι του στην Αίγυπτο και β) η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ιδρύθηκε…μετά το θάνατο του φιλοσόφου! Το αποτέλεσμα της παρέμβασης ήταν ο ομιλητής να αρνηθεί να απαντήσει και να κατηγορήσει απλώς την καθηγήτρια για εμπάθεια και εχθρότητα προς το μαύρο πληθυσμό, ενώ παράλληλα οι προσκείμενοι στον αφροκεντρισμό φοιτητές την προπηλάκισαν καταγγέλλοντάς την ως «ρατσίστρια» χαρακτηριζόμενη από μονομερή αντίληψη της ιστορίας [3]. Όσο για τις πανεπιστημιακές αρχές, σύμφωνα με πληροφορίες όχι μόνο δε στάθηκαν στο πλευρό της, αλλά και την επιτίμησαν, επειδή δεν άφησε κάποιες εθνοτικές ομάδες να προβάλουν ανεμπόδιστα την κουλτούρα τους, δηλαδή να προπαγανδίσουν χωρίς αντίλογο τις κατάφωρες αντιεπιστημονικές φαντασιώσεις τους!
2.  Πρόσφατο κρούσμα γλωσσικής «λοβοτομής»: φαίνεται ότι οι πανάρχαιες και ιστορικά «καθαγιασμένες» λέξεις «πατέρας» και «μητέρα», οι οποίες, νοηματικά,  συνυφάνθηκαν ανέκαθεν με την κοινωνική υπόσταση των ανθρώπων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, δηλαδή αποτέλεσαν δομικά στοιχεία της διαχρονικής κουλτούρας μας ως έλλογων όντων, βαίνουν προς βίαιη και οριστική απαγόρευση. Πραγματικά, σε δημόσια έγγραφα ορισμένων «προηγμένων» χωρών, οι ενδείξεις «όνομα πατρός», «όνομα μητρός» έχουν ήδη αντικατασταθεί από τις ενδείξεις «γονέας Α΄», «γονέας Β΄», ώστε να καταπολεμηθούν τα «σεξιστικά στερεότυπα» σύμφωνα με την απόφαση 12267 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να μην περιέρχονται σε δύσκολη θέση οι παντρεμένοι μεταξύ τους ομοφυλόφιλοι καθώς αντιμετωπίζουν τις προβλεπόμενες  διαδικασίες για την εκ μέρους τους υιοθέτηση παιδιών[4].
3.  Και για να μην ξεχνάμε τα καθ’ ημάς, σε εκείνο το αλήστου μνήμης βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού –και στο όνομα της υπόρρητης καταδίκης της… φαλλοκρατικής αντίληψης στο σχολικό χώρο– υπήρχε μία περίοδος, όπου η γλώσσα και η αισθητική είχαν μπει για τα καλά στο γύψο: «Αλληλοδιδακτική μέθοδος: διδακτική μέθοδος κατά την οποία ο/η δάσκαλος/α εκπαιδεύει τους/τις μεγαλύτερους/ες και ικανότερους/ες μαθητές/τριες και αυτοί/ές με τη σειρά τους τους/τις υπόλοιπους/ες μαθητές/τριες»!!!» (σελ. 62). Με τον εθισμό των μαθητών σε ανάλογες φραστικές καρκινοβασίες, τις οποίες θα συναντούμε στο μέλλον ολοένα και πιο συχνά, ο δρόμος για την αλαλία και την αφασία είναι πλέον ανοιχτός…
Βαδίζουμε σταδιακά προς μια κοινωνία αγελαίων μαζανθρώπων, προς μια κοινωνία-χυλό, όπου τα άτομα, όπως στους πίνακες του Γαΐτη, θα είναι όλα ίδια, ομοιόμορφα ντυμένα, χωρίς πρόσωπο, μάτια ή στόμα, και, βέβαια, χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να δημιουργήσουν προσκόμματα στην παντοδύναμη και ασύδοτη Αυτής Μεγαλειότητα την Αγορά. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο. Και εδώ έγκειται η τραγική ειρωνεία της μεθοδευμένης διαστρέβλωσης. Η δήθεν πολιτική ορθότητα  δεν είναι στην ουσία ούτε «ορθότητα» ούτε «πολιτική». Δεν είναι ορθότητα, γιατί αντικαθιστά τη φυσική και τη λογική τάξη των πραγμάτων με τις ερεβώδεις αυθαιρεσίες και τον αποχαλινωμένο βολονταρισμό ενός ασύδοτου μεταμοντερνισμού. Και δεν είναι πολιτική –με την καλώς εννοούμενη τουλάχιστον εκδοχή της λέξης– γιατί κατά βάθος αποτελεί μια μεθοδικά επεξεργασμένη μεταμφίεση, πίσω από την οποία κρύβεται η στυγνή δικτατορία της διεθνοποιημένης Αγοράς και της νεοταξικής ιδεολογίας[5], δηλαδή μια στάση ανελεύθερη, άρα χωρίς ουσιαστική σχέση με την πολιτική. Και αλίμονο σε αυτόν που θα επιχειρήσει να διαφοροποιηθεί από τον υδαρή πολτό. Οι κομισάριοι των ΜΚΟ και τα τάγματα εφόδου τους τον περιμένουν στη γωνία για να τον περιποιηθούν δεόντως[6]… Εφόσον μάλιστα αυτά όλα κριθούν ανεπαρκή, ενισχύονται σε εξαιρετικές περιπτώσεις με τις κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες, μπορεί να προβλέπουν ακόμη και φυλακίσεις, πρόστιμα και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων (χαρακτηριστικό παράδειγμα η στοχοποίηση της ομιχλώδους και ανεξιχνίαστης εκείνης «εχθροπάθειας», που ενέχεται για υπόθαλψη του «ρατσισμού»). Η thought police σε  όλο το μεγαλείο της!
 Σε τελευταία ανάλυση, με έναν καταιγισμό καταγγελιών, προγραφών και στοχευμένων μέτρων εναντίον φανταστικών ή και υπαρκτών μορφών ανελευθερίας, προωθείται μια άτυπη, αδιόρατη και γι’ αυτό εξαιρετικά επικίνδυνη μορφή ολοκληρωτισμού.  Με βάση τις επιταγές της πολιτικής ορθότητας, οφείλει κανείς με τον καιρό να παραιτηθεί από το δικαίωμα να βλέπει αυτά που φαίνονται, να διαπιστώνει αυτά που συμβαίνουν, να κρίνει με βάση τα δεδομένα που διαθέτει και, προ πάντων, να λέει «έξω από τα δόντια» αυτά που πιστεύει.  Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα λυπηρό το ότι αυτή η «αμερικανιά» της πολιτικής ορθότητας διαθέτει στη χώρα μας πολλούς και υπερενθουσιώδεις  θιασώτες, πλειοδότες και διεκπεραιωτές, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέχουν ορισμένοι πάλαι ποτέ διεθνιστές που έχουν ήδη μεταλλαχτεί σε παγκοσμιοποιημένους νεοταξικούς. «Αχ, πού σαι νιότη, πού δειχνες πως θα γινόμουν άλλος»!…
Για την αντιμετώπιση των κινδύνων που σκιαγραφήσαμε, η καλύτερη μέθοδος δεν είναι, βέβαια, ορισμένες αρειμάνιες διακηρύξεις του τύπου «θα σκουπίσουμε τα παπούτσια μας στην κουρελού της πολιτικής ορθότητας». Η αντιμετώπιση τους προϋποθέτει ότι κάθε ενεργός πολίτης, κάθε αληθινός δημοκράτης και κάθε αγνός πατριώτης, αψηφώντας τις ενορχηστρωμένες φωνασκίες των αντιφρονούντων, θα αποδομεί επίμονα και συστηματικά τις εκτροπές της πολιτικής ορθότητας, επισημαίνοντας σε κάθε περίπτωση τη διαβρωτική σημειολογία της, αναδεικνύοντας τον κραυγαλέο παραλογισμό της, υπογραμμίζοντας την ανελεύθερη ιδεολογία της, ξεσκεπάζοντας τη σταδιακά προωθούμενη τυραννία της και καταγγέλλοντας τις γκεμπελικές πρακτικές της. Όσο είναι ακόμη καιρός…
 ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΤΣΙΜΑΝΗΣ


[1] Πρβλ. Pascal Bruckner, La mélancolie démocratique (ελλ. μτφρ.Η μελαγχολική δημοκρατία, Αστάρτη, Αθήνα, 1991), σελ.128: «Αν υπάρχει ένας όρος που έκανε κεραυνοβόλο καριέρα στα τελευταία πενήντα χρόνια σε σημείο να κακοποιείται συνεχώς και να αδειάζεται από κάθε περιεχόμενο είναι ακριβώς η λέξη ‘φασισμός’(…).Ο φασισμός ήταν (…) οτιδήποτε αντιστεκόταν στο άμεσο καπρίτσιο των ατόμων, (ήταν) κάθε είδος επιβολής, απαγόρευσης, υποχρέωσης.(…). Aκόμη και η γλώσσα ήταν φασιστική, αν πιστέψουμε τον Ρολαν Μπαρτ στον εναρκτήριο λόγο του στο Collège de France!».
[2] Θέλοντας να διεκτραγωδήσει τη φθορά του πολιτικού ήθους, που ήταν απόρροια της παθολογίας του πολέμου, ο Θουκυδίδης θα καταγγείλει την σκόπιμη αλλαγή της σημασίας των λέξεων, η οποία εξυπηρετούσε τους σκοπούς αυτών που την είχαν επιβάλει: «κα τν εωθυαν ξωσιν τν νομτων ς τ ργα ντλλαξαν τ δικαισει» (ΙΙΙ, 82,4).
[3] Ιωάννη Κωτούλα,  Ο αφροκεντρισμός και η παραποίηση της ελληνικής ιστορίας, Archive, 21.3.2005 (http://isxys.blogspot.com/2010/12/blog-post_9003.html).
[5] Πέρσι  (2012) είδαμε μια Ελληνίδα αθλήτρια να αποκλείεται με συνοπτικές διαδικασίες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου εξαιτίας ενός αθώου και μάλλον κακόγουστου αστείου της, στο οποίο μια «τραβηγμένη από τα μαλλιά» ερμηνεία κατάφερε να εντοπίσει …κάποια στοιχεία ρατσισμού! Ολυμπιακό πνεύμα ή νόμος της σιωπής στο Μεγάλο Πανηγύρι των Πολυεθνικών;
[6] Πολύ διδακτική, «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν», είναι η περιπέτεια της Κικής Δημουλά, την οποία περιάδραξαν για τα περαιτέρω μερικές ύαινες της πολιτικής ορθότητας, επειδή τόλμησε να εκφράσει δημόσια τη δυσφορία της για την υποβάθμιση της Κυψέλης που έχει αλωθεί πλέον από τους λαθρομετανάστες.
 

ΡΩΣΣΙΑ - ΤΟΥΡΚΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ

Ενσωματωμένη εικόνα
Πλατεία Ταξίμ, Μνημείο Της Πολιτείας: Πίσω από τον Μουσταφά Κεμάλ και τον Φεβζί Τσακμάκ, στη δεύτερη σειρά, ο Μιχαήλ Φρούντζε (δεξιά) και ο Κλιμέντιος Βοροσίλωφ (αριστερά)

 
 

ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΠκΔ (ενδιαφέρει αρκετούς συναδέλφους)

Σε «ομηρεία», χωρίς να μπορούν να υπαχθούν σε οποιαδήποτε ρύθμιση, βρίσκονται χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι (υπολογίζονται από 22.600 ως 26.000), τα δάνεια των οποίων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (ΤΠκΔ) έχουν περάσει εδώ και οκτώ χρόνια στα χέρια επενδυτικής ιδιωτικής εταιρείας, σύμφωνα με ρεπορτάζ καθημερινής εφημερίδας. Συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και νομικοί προειδοποιούν ότι και τα υπόλοιπα περίπου 140.000 δάνεια του ΤΠκΔ κινδυνεύουν να γίνουν «βορά» ξένων funds οδηγώντας στην εξαθλίωση εν ενεργεία υπαλλήλους του Δημοσίου και συνταξιούχους και πιθανόν στην απώλεια των σπιτιών τους.
Και αυτό διότι το επόμενο διάστημα λήγουν οι χρονικές «ανάσες» για ρυθμίσεις που είχαν δοθεί σε δανειολήπτες οι οποίοι επλήγησαν από την οικονομική κρίση και από τη μεγάλη μείωση των μισθών στο Δημόσιο. Αυτά τα δάνεια είναι ελκυστικά για «γύπες». Θεωρούνται «φιλέτα» και χωρίς ρίσκο, μια και οι δόσεις των δανείων αποσπώνται άμεσα από τον μισθό «βρέξει-χιονίσει».
 
Δάνεια 3,7 δισ. ευρώ
Οι δανειολήπτες του ΤΠκΔ είναι 160.000, με το ύψος των δανείων τους να ανέρχεται στο ποσό των 3,7 δισ. ευρώ. Μετά το 2006 το ΤΠκΔ υλοποίησε τη δυνατότητα που έδινε η νομοθεσία – διατάξεις, υπουργικές αποφάσεις, ειδικοί νόμοι – να τιτλοποιούνται απευθείας τα στεγαστικά δάνεια και όχι απλά τα έσοδα που απέδιδε στο Δημόσιο. Ετσι προχώρησε στην τιτλοποίηση στεγαστικών του δανείων τα οποία εκχωρήθηκαν σε ιδιωτική εταιρεία ειδικού σκοπού (fund) με έδρα το Λονδίνο.
 Πρόκειται, σύμφωνα με στοιχεία της ΑΔΕΔΥ, για 26.000 στεγαστικά δάνεια ύψους 650 εκατ. ευρώ τα οποία τιτλοποιήθηκαν και εξ αυτού του λόγου δεν μπορούν να υπαχθούν σε ευνοϊκές ρυθμίσεις. Σύμφωνα με το ΤΠκΔ, παραμένουν τιτλοποιημένα 22.600 δάνεια που αντιστοιχούν στο 13,7% των ενεργών δανείων του στεγαστικού τομέα και σε άληκτο κεφάλαιο ύψους περίπου 577 εκατ. ευρώ.
Είναι αξιοσημείωτο ότι μόνο κατ’ εξαίρεσιν μπορεί να γίνει ρύθμιση σε δάνειο που έχει περάσει από το Παρακαταθηκών και Δανείων σε ιδιωτική εταιρεία. Εξετάζονται κατά περίπτωση με βάση οικογενειακά και οικονομικά κριτήρια και σοβαρό πρόβλημα υγείας ώστε να κριθεί ότι χρήζουν ειδικής μεταχείρισης. Οπως όμως τονίζει προς την εφημερίδα, το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και πρόεδρος των εφοριακών κ. Δημήτρης Μέρκος, υπάρχει μια πρόβλεψη-σκάνδαλο στη διαδικασία. Τα δάνεια αυτά τα αντικαθιστούν με άλλα και επομένως «το κόστος της ρύθμισης το επωμίζεται το Ταμείο Παρακαταθηκών και όχι η ιδιωτική εταιρεία η οποία τα έχει. Δηλαδή, και χαμηλά τα αγόρασε η εταιρεία και χωρίς ρίσκο αν κάτι δεν πάει καλά στην εξυπηρέτησή τους».
Παράλληλα μόνο 100 το εξάμηνο (ετησίως φτάνουν τα 200) αφορούν οι αποφάσεις για «επάνοδο» δανείων οικονομικά αδυνάτων στο Ταμείο Παρακαταθηκών.
Αξίζει να επισημανθεί ότι ούτε οι αρχικές τιτλοποιήσεις ούτε και οι νέες προς αντικατάσταση ήταν σε γνώση των δανειοληπτών, σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ. Μάλιστα, κάποιοι ενημερώθηκαν όταν υπέβαλαν αιτήσεις για ρύθμιση εξυπηρέτησης των δανείων τους.
Στα ύψη είναι και το επιτόκιο εξυπηρέτησης μεταξύ 4,9% και 6,2%. Σήμερα όμως «είναι τοκογλυφικό το επιτόκιο αυτό» λέει με έμφαση ο κ. Μέρκος, σημειώνοντας ότι στην αγορά δεν ξεπερνούν το 1,5%.
 
Εγκλωβισμός
Η κατάσταση είναι δραματική και για όσους από τους υπόλοιπους 144.000 δανειολήπτες δημοσίους υπαλλήλους του ΤΠκΔ αντιμετωπίζουν οξύ οικονομικό πρόβλημα. Οι δόσεις των δανείων παρακρατούνται στους εν ενεργεία και συνταξιούχους άμεσα από τον μισθό και τη σύνταξή τους. Δεν υπάρχει καν η σκέψη «πρώτα πληρώνω τα έξοδα διαβίωσης και μετά το δάνειο».
Από το 2010 και μετά, με βάση το «τσεκούρωμα» μισθών και συντάξεων, το ΤΠκΔ παρείχε κατά καιρούς τη δυνατότητα ρυθμίσεων χορηγηθέντων δανείων του στεγαστικού τομέα (επιμήκυνση, μερική καταβολή, αναστολή κ.τ.λ.) προς διευκόλυνση των δημοσίων υπαλλήλων. Ομως οι διακανονισμοί οδηγούσαν σε έναν φαύλο κύκλο εγκλωβισμού των δανειοληπτών, μια και δεν έδιναν ολοκληρωμένες λύσεις.
 Για παράδειγμα, κάποιος είχε δάνειο 140.000 ευρώ που βρισκόταν στα πρώτα χρόνια εξυπηρέτησής του, διάρκειας 30 ετών, με δόση μηνιαία κοντά στα 800 ευρώ. Αξιοποιώντας τη ρύθμιση της επιμήκυνσης του δανείου, ο δανειολήπτης επέκτεινε το δάνειό του για δέκα χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί η μηνιαία δόση περίπου στα 120-130 ευρώ, όμως στα 40 χρόνια θα πλήρωνε περίπου 45.000 ευρώ επιπλέον τόκους.
Μια άλλη κατηγορία δανείων είναι αυτή που ρυθμίστηκε από το ΤΠκΔ με βάση την πρόβλεψη να πληρώνεται η μισή δόση μηνιαίως, επισημαίνει, η δικηγόρος κυρία Αριάδνη Νούκα. Οπως όμως εξηγεί, «το υπόλοιπο ποσό θα έπρεπε να το αποδώσει ο δανειολήπτης συνολικά μέσα σε ένα εξάμηνο. Αν είναι δυνατόν…».
 Ρύθμιση με το μισό της δόσης έγινε και με προοπτική να ισχύει ως και για μία πενταετία. Μετά όμως τι; Δύο δρόμοι υπάρχουν, σύμφωνα με τον κ. Μέρκο: ή καταβάλλεις συνολικά το υπόλοιπο ποσό που γλίτωσες (άρα το μισό της δόσης επί 12 μήνες επί πέντε χρόνια) είτε όλα αυτά κεφαλαιοποιούνται, με αποτέλεσμα το κεφάλαιο του δανείου μετά την πενταετία να κοντεύει να ξεπεράσει ακόμη και το προ ρύθμισης κεφάλαιο, παρότι ο δανειολήπτης επί μία πενταετία πλήρωνε το μισό της δόσης.
 
Εργοδότης και δανειστής το Δημόσιο
«Κούρεμα» στις αποδοχές, όχι στο δάνειο
Η περίοδος από τις αρχές του 2016 και μετά είναι κρίσιμη και, όπως επισημαίνουν νομικοί και συνδικαλιστές, υπάρχει κίνδυνος για χιλιάδες δανειολήπτες, με δεδομένο ότι λήγουν ρυθμίσεις που είχαν χρονικό όριο ως μία πενταετία. Μάλιστα, κάποιοι είχαν ζητήσει και πήραν αναστολή πληρωμής για δύο χρόνια και τώρα μπαίνουν ξανά σε διαδικασία πληρωμής με νέους όρους.
Ο κ. Δ. Μέρκος επισημαίνει ότι τις δανειακές συμβάσεις έχει καταγγείλει ουσιαστικά μονομερώς το Δημόσιο, αφού έχει μεταβάλει έναν βασικό όρο της σύμβασης, περικόπτοντας το ύψος των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, συναρτήσει των οποίων ήταν και το ύψος των δανείων που τους παρείχε. «Κατά συνέπεια δεν μπορεί να είναι απαιτητό το υπόλοιπο κεφάλαιο» τονίζει. Επιπλέον, εξηγεί ότι τα δάνεια είναι ενυπόθηκα και όποια νέα αποτίμηση των ακινήτων θα δείξει ότι η αξία τους υπολείπεται της αρχικής.
 Από την πλευρά της η κυρία Νούκα τονίζει ότι το Δημόσιο είναι ο εργοδότης που έκοψε το ύψος της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων και το Ταμείο Παρακαταθηκών, που ανήκει στο Δημόσιο, είναι δανειστής. «Θα έπρεπε, σύμφωνα με το “κούρεμα” του μισθού, ο δανειστής – Δημόσιο – εργοδότης να “κουρέψει” το δάνειο στον εργαζόμενο-δανειολήπτη» σημειώνει με έμφαση.
~~~
Δυστυχώς η πηγή του παρόντος άρθρου δεν μου είναι διαθέσιμη.  ΚΒΚ

Απομυθοποίηση των εθνομηδενιστών (Γράφει ο Αντώνης Λαμπίδης)

Ο εθνομηδενισμός είναι καινοφανής όρος στην ελληνική γλώσσα που καθιερώθηκε ως ο ορισμός που δηλώνει τον ιστορικό αναθεωρητισμό, την αρνησιπατρία, την αποδόμηση της εθνικής συνείδησης και ταυτότητας στα πλαίσια της κυρίαρχης παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων.
Εδώ συναντώνται παραδόξως (;) παραποιημένες παλαιομαρξιστικές αντιλήψεις περί ιστορικού υλισμού και επιδιώξεις υπερεθνικών καπιταλιστικών κέντρων, στο όνομα «της συμφιλίωσης των λαών σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον χωρίς διακρίσεις» και άλλα ηχηρά πομπώδη.
Όμως, ανομολόγητος σκοπός είναι η δημιουργία μιας ομογενοποιημένης κοινωνίας ανιστορικών και μετέωρων ατόμων, μια εύκολη δηλαδή λεία προς χειραγώγηση.
Από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με φύσει συμπλεγματικά άτομα, η επιχειρηματολογία κατά των εθνομηδενιστών περιττεύει. Είναι ανάξια λόγου η αντίκρουση των ιδεοληψιών αυτών των ατόμων, γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Εξ άλλου τους δίνουμε και σημασία, την οποία δεν αξίζουν. Πρόκειται για νευρωτικά άτομα με τραυματικές ενδο-οικογενειακές εμπειρίες στην παιδική τους ηλικία, οι οποίες ενεγράφησαν στο υποσυνείδητο, και κατά την ενηλικίωση και κοινωνική ανέλιξη τους εκδηλώνονται συνειδητά. Ο φθόνος κατά των γονέων τους πραγματώνεται με το μίσος κατά της πατρίδας, του τόπου όπου γεννήθηκαν.
Η ενοχοποίηση κάθε τι του ελληνικού, η απόρριψη της Παράδοσης και ο χλευασμός των αξιών από τους μηδενιστές -και κατ΄ επέκταση κάθε συνεκτικού κρίκου που συνδέει το παρελθόν με το παρόν- αντανακλά τη διάρρηξη δεσμών και συνέχειας αυτών των ατόμων με τους φυσικούς γεννήτορες τους.
Είναι δε τέτοιας έκτασης ο νοητικός εκτροχιασμός τους, ώστε κάθε απόπειρα νηφάλιας κριτικής τούς εξαγριώνει, παρεκτρέποντας τους σε ύβρεις και απαξιωτικές εκφράσεις εναντίον εκείνων που τολμούν να έχουν μια διαφορετική άποψη. Ασκούν απροκάλυπτη τρομοκρατία στους αντιτιθέμενους και θεωρούν ότι κατέχουν το αλάθητο οχυρωμένοι πίσω από έναν υπερφίαλο επιστημονισμό. Νιώθουν όμως ανασφαλείς λόγω του συμπλεγματικού χαρακτήρα τους και προσπαθούν να γαντζωθούν στην εξουσία και να αναρριχηθούν σε θέσεις. Έχουν σχηματίσει ιδιότυπες κλίκες αλληλοϋποστήριξης, ιδιαίτερα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, και λειτουργούν ως “think tanks” επιβάλλοντας τις θέσεις τους στην εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων.
Προσπορίζονται και ενθυλακώνουν τεράστια ποσά από χορηγίες οικονομικών κολοσσών και προγράμματα διεθνών Οργανώσεων περίεργων συμφερόντων και επιδιώξεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (Center for Democracy and Reconciliation in Southeast EuropeCDRSEE), μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη -όχι τυχαία. Μια από τις κύριες δραστηριότητες της είναι -όπως οι ίδιοι διατείνονται- να αναθεωρήσει τα εθνοκεντρικά σχολικά μαθήματα Ιστορίας. Ήδη έχει εκδοθεί από ομάδα του εν λόγω Κέντρου «εναλλακτικό εκπαιδευτικό υλικό στα ελληνικά», αποτελούμενο από 4 Βιβλία Εργασίας. Ο ενδιαφερόμενος μελετητής δεν έχει παρά να προσφύγει στον ιστότοπο αυτού του Κέντρου ώστε να διαπιστώσει τις δραστηριότητες, τους στόχους αλλά και τους χρηματοδότες του. 1
Τις μέρες αυτές (Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2015), βοηθούσης και της επικίνδυνα διαλυτικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση στα εθνικά θέματα, ο εσμός των αποδομητών – εθνομηδενιστών εμφανίζεται ορμητικός στο προσκήνιο με τη διεξαγωγή Κύκλου Συζητήσεων για την Ιστορία, που πραγματοποιούνται στο Polis Art Café, Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, στην Αθήνα.
Ο Α΄ Κύκλος είχε θέμα «Η θέση της Ιστορίας στο Σχολείο και πως θα την αλλάξουμε», θέτοντας βλακώδη ερωτήματα, όπως: “Είμαστε ελληναράδες ή δυστυχισμένοι που είμαστε Έλληνες;», «Περιούσιος λαός ή βδέλυγμα;», «Κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας ή κακομάθαμε ιστορία;», τα οποία χαρακτηρίζουν το ποιόν και τις προθέσεις των εισηγητών.
Ο Β΄ Κύκλος που διεξήχθη στις 8 Δεκεμβρίου 2015 έθεσε και το γελοίο ερώτημα: «Είμαστε άραγε δέσμιοι της πολιτιστικής κληρονομιάς και της παράδοσης ή έχει ωριμάσει η στιγμή αναδιαπραγμάτευσης;». 2
Σε όλους αυτούς τους συμπλεγματικούς περισπούδαστους τύπους απαντά …ο Λεωνής του Γιώργου Θεοτοκά:
Οι εφτά λόφοι του Βυζαντίου, σκοτεινοί, βουβοί, φορτωμένοι με ερείπια Αυτοκρατοριών. Ο φλοίσβος του Κερατίου στην αστροφεγγιά. Και οι ψηλοί ίσκιοι των Αυτοκρατόρων με τις ωραίες γενειάδες και τα χρυσά όπλα, που περνούν αέρινοι απάνω στα Τείχη και σβήνουν μες τη σκιά…
Όλα σβήνουν, χάνονται, ξαναγίνονται, ξανασμίγουν και πάλι διαλύονται, ολοένα τα χάνω και ολοένα τα νιώθω που πλησιάζουν να ενωθούν, να γίνουν ένα πράμα, μια μορφή, μια ουσία, κάτι που πάει να γίνει «εγώ». 3
Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
  1. http://cdrsee.org
  2. http://www.chronosmag.eu
  3. Γιώργος Θεοτοκάς. Λεωνής. Βιβλιοπωλείον της « Εστίας», 2013 (26η έκδοση), σ. 154-155.
 Αντώνης Χ. Λαμπίδης