ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΤΟΥΣ 2022 (ενημέρωση της 21 ΝΟΕ 2022)

 

Την 21η Νοεμβρίου 2022 θα εορτασθεί η Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως κάθε χρόνο. 

Κατά την εορτή θα λάβει χώρα γενικός σημαιοστολισμός και φωταγώγηση στην  Επικράτεια. 

Οι εορταστικές εκδηλώσεις, θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις, για την πρόληψη διασποράς του κορωνοϊού.

Εντός και στον ευρύτερο χώρο της Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Β-Α-Ν θα λειτουργήσει έκθεση/επίδειξη μέσων και των τριών Κλάδων των ΕΔ κατά τις ημέρες Δευτέρα (21/11/22) μέχρι Τετάρτη (23/11/22), επισκέψιμη από το κοινό.

Η επίσημη δοξολογία θα γίνει στον Ι. Ν. Αγίου Αντωνίου Βεροίας και τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει ο Πρόεδρος του ΤΣ του Παραρτήματος ΕΑΑΣ  Ημαθίας.
 

Πρόγραμμα των επισήμων εκδηλώσεων, όπως παρακάτω:

~ ~ ~ ~ ~

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ 21 ΝΟΕ 2022

Ο Πανηγυρικός της Ημέρας των ΕΔ, όπως εκφωνήθηκε στον Ι. Ν. Αγίου Αντωνίου από τον Αντγο εα Κων. Β. Κωνσταντάρα, Πρόεδρο του ΤΣ Παραρτήματος Ημαθίας της ΕΑΑΣ:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σεβασμιώτατε, Κύριοι Βουλευτές, Κύριε Αντιπεριφερειάρχα, Στρατηγέ, Κύριοι εκπρόσωποι νομικών προσώπων και συλλόγων, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι, Αγαπητοί Συμπολίτες.

Στις 21 Νοεμβρίου, που η ορθόδοξη Χριστιανοσύνη γιορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου, το Έθνος μας τιμά και τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Στη μακρά και πολυτάραχη ιστορία του Ελληνισμού, το λαϊκό αίσθημα έχει συνδέσει το έθνος με τη θρησκεία, αναδεικνύοντας έτσι μια διαχρονική σύζευξη μεταξύ της Πατρίδας και της Ορθοδοξίας. Αυτή η παράδοση και η πίστη του λαού μας καθιέρωσε ως προστάτιδα των Ενόπλων μας Δυνάμεων την Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία, την Υπέρμαχο Στρατηγό.

Όταν ανέλαβα την τιμή να εκφωνήσω τον πανηγυρικό αυτής της ημέρας, προβληματίσθηκα έντονα διότι θα έπρεπε να εξηγήσω τα πως και γιατί του αυτονόητου. Τι γιορτάζει σήμερα η Ελλάδα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της; Το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον; Η αλήθεια δεν είναι στη μέση.Είναι στο σύνολο.   

Μπορούμε να πούμε ότι ο Ελληνικός λαός, η διαχρονική ελληνική εθνική συνείδηση, έχει κάθε καλό λόγο να γιορτάζει την ύπαρξη, την ιστορική διαδρομή, το βροντερό παρόν και την προσδοκώμενη συνέχεια των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. 

Η Ελληνική Πολιτεία, δεν είναι αυθύπαρκτη, αυτονόητη και δεδομένη. Είναι το αποτέλεσμα, είναι η συνισταμένη των παραγόντων ισχύος του Κράτους μας, με προεξάρχοντα το σκληρό πυρήνα του, τη στρατιωτική ισχύ και είναι αποτέλεσμα χιλιετηρίδων ειρηνικής και ηρωικής προσπάθειας και ιδρώτα των Ελλήνων πάνω στο πανέμορφο, σεισμογενές και άγονο έδαφος της Ελλάδος. Ο Χένρυ Μίλλερ έγραφε ότι «παντού ο Θεός ήταν απλόχερος με την πέτρα αλλά στην Ελλάδα φάνηκε απίστευτα σπάταλος". 

Η ιστορική μας διαδρομή είναι αποτέλεσμα πολλής πίκρας στην ξενιτειά, για εκατομμύρια Ελλήνων διαχρονικά. Το 750 πΧ, πριν από 2777 χρόνια, πριν από 93 γενιές, οι Κυμαίοι ίδρυσαν την πρώτη τους αποικία στη Σικελία.
Φυσικά, ο ιδρώτας στα προγονικά χώματα αφ ενός και ο πόλεμος επιβίωσης και ο νόστος στα ξένα αφ ετέρου, δεν είναι αρκετά για να χτιστεί ένα έθνος και να επιβιώσει ένας λαός.
Ποτάμια ελληνικού αίματος έχουν ποτίσει όλα τα πεδία των μαχών στην περιοχή μας και όχι μόνο. Το περισσότερο αίμα που έχει χυθεί στη χερσόνησο του Αίμου, είναι ελληνικό. Και αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας γιορτάζουμε σήμερα. Τη στρατιωτική μας ιστορία που είναι η μακρότερη, η πιο τιμημένη στην ανθρώπινη ιστορία.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχουν για να πολεμούν όταν η περίστασις το απαιτεί.  «Πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστί, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε, τοὺς δὲ ἐλευθέρους» όπως μας άφησε ο Ηράκλειτος.
Υπάρχουμε, επειδή πολεμούμε για να ζούμε ελεύθεροι. Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές. Την ιστορία την πρωτοέγραψαν Έλληνες. Από τότε, αδιάλειπτα τη γράφουν Έλληνες, γιατί τυχαίνει θάλεγε κανείς, να βρίσκει τους Έλληνες  πάντα στην πλευρά των νικητών. Ή μήπως η πλευρά αυτή νικάει  επειδή τη διαλέγουν οι Έλληνες;     

Η στρατιωτική μας ιστορία, αρχίζει στα βάθη του χρόνου, από τα κατάλοιπα των αρχαίων Ερυμνών και συνεχίζεται με τους Μινωίτες από το 2200 πΧ, όταν εγκαθίδρυσαν την αυτοκρατορία τους με κυριαρχία στο Αιγαίο και μεγάλο μέρος της Μεσογείου, αφού πιθανότατα αντιμετώπισαν τους Αιγυπτίους στη θάλασσα. Από τότε αρχίζει να οικοδομείται η πανάρχαια ελληνική ναυτική παράδοση. Τότε δημιουργήθηκε και ο μύθος του Δαίδαλου και του Ίκαρου, αν ήταν μύθος και όχι ιστόρηση γεγονότος.
Ακολούθησαν οι Μυκηναίοι από το 1600 περίπου, ενώ το 1200 πΧ ξεσπά ο Τρωικός Πόλεμος, ο πρώτος ίσως εμφύλιος και η πρώτη αμφίβια επιχείρηση του κόσμου. Σάρωναν ο Αίας και ο Αχιλλέας. Τον τελείωσε ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ο πρώτος Μηχανικός και πρώτος Καταδρομέας. Από τότε και μέχρι σήμερα, οι Έλληνες κυριαρχούν στο θαλάσσιο εμπόριο της περιοχής, μεταφέροντας σιτηρά από τις παραδουνάβιες περιοχές, τη Σκυθία, τη Ρωσσία και την Ουκρανία στη Μεσόγειο, χαλκό από την Κύπρο και κεχριμπάρι από τη Βαλτική.

Λίγο αργότερα, η Πελοπόννησος εποικίζεται από τους Δωριείς, των οποίων ο σίδηρος κατισχύει του Μυκηναϊκού χαλκού και αρχίζουν οι «Σκοτεινοί Χρόνοι».

Με την αναγέννηση του Ελληνικού πνεύματος περί τον 8^οπΧ αιώνα, αρχίζει στην ξηρά ν’ απλώνεται η Σπαρτιατική πολεμική μηχανή και στη θάλασσα η Αθηναϊκή ισχύς. Ταυτόχρονα με την ανάπτυξη της στρατιωτικής ισχύος, ενδοελληνικά και μόνο, καθιερώνονται οι αθλητικοί αγώνες για την ανάδειξη των αρίστων, με πρώτο καταγεγραμμένο ολυμπιονίκη τον Κόροιβο τον Ηλείο το 776 πΧ. Οι πόλεις που γεννούσαν ολυμπιονίκες, δεν είχαν ανάγκη τειχών. ΑΝΔΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΟΥ ΤΕΙΧΗ, ΟΥΔΕ ΝΗΕΣ ΑΝΔΡΩΝ ΚΕΝΑΙ, λέει ο Θουκυδίδης.

Η ελληνική άνθηση και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, προκαλεί την επανάσταση των Ιωνικών πόλεων, άρα την αντίδραση της περσικής ισχύος και οι Έλληνες, εκόντες–άκοντες, εμπλέκονται επί δέκα χρόνια στο απαράμιλλο έπος των περσικών πολέμων. Από το 490 ως το 479 πΧ, οι Πέρσες εξαναγκάζονται σε απανωτές ήττες σε ξηρά και θάλασσα. Θερμοπύλες, Μαραθώνας, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη. Ελληνικοί τόποι θυσίας Περσών, με επίκεντρο το Αιγαίο, την ουσιαστική πατρίδα μας. 

Η Αθηναϊκή ενδο-ελληνική κατίσχυση εκδηλώνεται με τη συμμαχία της Δήλου και τη ναυτική κυριαρχία. Χρειάσθηκαν δέκα χρόνια για να ηττηθούν οι Πέρσες και τριάντα για ν’ αλληλοσπαραχθούν οι Έλληνες σε πεδία αναμετρήσεων ανά τη Μεσόγειο. Ο Πελοπονησιακός πόλεμος κράτησε από το 431 ως το 404 πΧ. Ερήμωσε η Ελλάδα, αλλά άνθισε η Μακεδονική δυναστεία. Ο Φίλιππος έχτισε και ο Αλέξανδρος τράβηξε το ελληνικό άρμα παραπέρα απ’ όπου θα μπορούσε άνθρωπος να περπατήσει. Η μακεδονική σάρισσα καρφώθηκε στον Ινδό. Επί τριακόσια χρόνια ο ελληνικός πολιτισμός απλωνόταν όπου υπήρχε γη Οικουμένη.
‘Υστερα, ήλθε η Ρωμαϊκή Λεγεώνα και στην Πύδνα και στις Κυνός Κεφαλές, η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, που κατακτήθηκαν από το ελληνικό πνεύμα κι έτσι άνθισε η Βυζαντινή εποχή, άλλη μια ένδοξη χιλιετία. Πέρσες, Άβαροι, Σλάβοι, Σταυροφόροι, Τούρκοι, αντιμετωπίσθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Η Κωνσταντινούπολη ήταν Βασιλεύουσα από το 324 μέχρι το 1453.

Εκατοντάδες ξεσηκωμοί, επαναστάσεις, επεισόδια και σφαγές ακολούθησαν μέχρι το ευλογημένο 1821, μόλις 200 χρόνια πριν, που το γιορτάσαμε πέρυσι. Άλλα δέκα χρόνια πολέμου μέχρι την αναγνώριση του ελληνικού κράτους το 1830. Αμέσως μετά, άρχισε ο ατέλειωτος αγώνας της αποκατάστασης του εθνικού εδάφους, της λύτρωσης των σκλάβων Ελλήνων. 1897, Μακεδονικός Αγώνας, Βαλκανικοί Πόλεμοι, 1^ος Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική Εκστρατεία για να αποτρέψουμε τη γενοκτονία της Μικράς Ασίας και του Πόντου από τους Νεότουρκους & μετά η Καταστροφή, ο ενταφιασμός της Μεγάλης ιδέας. Όμως, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και να ‘την πάλι το 1940 στην Πίνδο, το 1941 στα Οχυρά, στην κοιλάδα του Στρυμόνα, στην Κρήτη, στη Μέση Ανατολή. Πολυδάκρυτος ο αγώνας μέχρι να απαλλαγούμε από την τριπλή Κατοχή. 

Συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας και από τη δεκαετία του ‘80 ξανάρχισε η συμμετοχή μας στις ανά τον κόσμο ειρηνευτικές επιχειρήσεις. Κοσσυφοπέδιο, Γεωργία, Αλβανία, Σκόπια, Σομαλία, Δυτική Αφρική, επιχείρηση CONCORDIA, επιχείρηση ΕΙΡΗΝΗ τώρα. Μετέχουμε σ’ όλες τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις. 

Από παλιότερα όμως, είχε αρχίσει ο αγώνας για την απελευθέρωση της Κύπρου. ΕΟΚΑ, τουρκική εισβολή το ‘74.
Έκτοτε, ψυχρός πόλεμος, ψυχολογικός πόλεμος, πόλεμος φθοράς σε κάθε επίπεδο, παραβιάσεις, παραβάσεις, μεθοριακά επεισόδια, θυσία τόσων πιλότων, δολοφονία Καραγώγου, υβριδικός πόλεμος… Δείξε μου το γείτονά σου να σου πω τι στρατό χρειάζεσαι… 

Σ’ αυτή την απαράμιλλη ιστορική διαδρομή οι νεκροί είναι πολλοί και οι τραυματίες περισσότεροι... Χαροκαμένες μανάδες, αδελφές και σύζυγοι του Αλβανικού μετώπου, ακόμη ζούν ανάμεσά μας.
Όλες όμως οι μανάδες της Ελλάδας είναι Σπαρτιάτισες.
Όλες θέλουν το δικό τους γιό, να ‘ναι ο καλύτερος. Όλες τον θέλουν πίσω με την ασπίδα ή πάνω της.
Καμμιά δεν θέλει ο δικός της γιός να είναι ο κιοτής... με τι πρόσωπο θα βγεί μετά αυτή στην κοινωνία;
Να γιατί οι Έλληνες νικούν αντί να πεθάνουν και   πεθαίνουν αντί να σκλαβωθούν. Γιατί το λέει κάθε μάνα, σε κάθε γιό. Αυτόν τον «κάθε γιό» τιμούν σήμερα οι Έλληνες. Ελληνικός Στρατός δεν υπάρχει χωρίς επαγγελματίες, εφ’ όρου ζωής αλτρουιστές και χωρίς κληρωτούς, επί θητεία αλτρουιστές. Η θητεία δεν είναι υποχρέωση. Είναι αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα των Ελλήνων που μπορούν. Είναι η ύψιστη μορφή αλτρουισμού.
 

Η ημέρα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, είναι μέρα τιμής προς την Ελληνική Ιστορία, η οποία υπάρχει επειδή οι Έλληνες την υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια όπως ο Κυναίγειρος κρατούσε τον Περσιάνο στο Μαραθώνα.
Είναι ημέρα μνήμης του ατέλειωτου καταλόγου των νεκρών και των αναπήρων.
Δεν πρέπει ν’ αναφέρουμε καν ονόματα. Ο Διάκος του 1821 δεν είναι λιγότερο ήρωας από το Λεωνίδα του 480 πΧ, κι ας απέχουν μεταξύ τους 2300 χρόνια.

Όμως, το κυριότερο, είναι ημέρα χρέους για τους σύγχρονους Έλληνες. Κυρίως, αλλά όχι μόνο τους στρατιωτικούς. Μην ξεχνάμε ότι οι στρατιωτικοί, είμαστε εσείς οι πολίτες. Παιδιά Ελλήνων πολιτών γεννηθήκαμε και γονείς Ελλήνων πολιτών γινόμαστε. 

Μπαίνοντας κανείς στο Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα στη Θεσσαλονίκη, ανατριχιάζει στη θέα των κειμηλίων του Λάμπρου Κορομηλά, του Παύλου Μελά και  του Τέλλου Άγρα. Μένει όμως άλλαλος στη θέα των στίχων του Κωστή Παλαμά: 
«Χρωστάμε  σ΄ όσους ήρθανε,
θα ‘ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν,
οι αγέννητοι, οι νεκροί».

Τη γη που παραλαμβάνουμε από τους νεκρούς, πρέπει να την παραδίδουμε στους αγέννητους.
Έχει σημασία το τι αφήνει καθένας στο παιδί του… απ’ αυτό εξαρτάται το τι θα παραλάβουν αυτοί που θα στέκονται εδώ στις 21 Νοεμβρίου του 2222.
Θα τους βλέπουμε από ψηλά και θα καμαρώνουμε ή θα τους βλέπουμε και θα ντρεπόμαστε; Θα στέκονται κάποιοι εδώ;

Η 21^η Νοεμβρίου είναι ημέρα τιμής των κρατικών δυνάμεων τις οποίες οι Έλληνες πολίτες εξουσιοδοτούμε  να χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσον, τα τιμημένα όπλα μας εναντίον των όποιων εχθρών, για να εξασφαλίζουν την ελευθερία, την ακεραιότητα, τη συνέχεια και τα δίκαια της Φυλής, του Γένους και του Έθνους.
Το ανέφελο παρόν και το ιστορικό μέλλον είναι η αποστολή του στρατευμένου, του εφέδρου και του αποστρατευμένου.
Γι αυτό υπάρχει και το κοινωνικό έργο των Ενόπλων Δυνάμεων, παρά την πρόβλεψη και ύπαρξη Πολιτικής Προστασίας και άλλων μέσων.
Το Κράτος πρέπει να χρησιμοποιεί ότι έχει διαθέσιμο κάθε στιγμή υπέρ του κοινωνικού καλού.

Ιστορικά, οι ήρωες είναι καθημερινοί άνθρωποι, σε ιδιαίτερες συνθήκες. 100 χρόνια πριν, πολλοί Έλληνες νόμιζαν για τους εαυτούς τους, ότι δεν είναι φτιαγμένοι για πόλεμο! Η φράση «πώς να περιγράψω την ορμήν και το πάθος των Ευζώνων;  Ήλλαξεν η Ελληνική φυλή΄; άλλως δεν εξηγείται» είναι φράση του Διοικητή της 10^ης Μεραρχίας Συνταγματάρχη Λεωνίδα Παρασκευόπουλου, με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων. Ένας έμπειρος στρατιωτικός, διοικητής χιλιάδων ανδρών, νόμιζε στον καιρό της ειρήνης και με την πικρή εμπειρία του εθνικού ευτελισμού του 1897, ότι οι Έλληνες της εποχής του, δεν θα ήθελαν να πολεμήσουν. Φαίνεται ότι οι Έλληνες είμαστε καλύτεροι απ’ όσο νομίζουμε…
Στα εύκολα χαλαρώνουμε, επαναπαυόμαστε, τα θαλασσώνουμε και πάλι από την αρχή, αλλά το τελευταίο δεν είναι αυτόματο και εκ Θεού επιταγή.
Με υπομονή και επιμονή σε λάθος επιλογές, μπορούμε κι εμείς να αφανιστούμε. Θέμα Δημοκρατικής επιλογής είναι. Αν θέλουμε, αν το επιλέξουμε, χανόμαστε όπως τόσοι άλλοι στον Καιάδα της Ιστορίας.
Η ιστορία δεν αστειεύεται.
Δεν πρέπει να βαυκαλιζόμαστε.
Δεν πρέπει να βλέπουμε τον ίσκιο μας το πρωί και να τον λογίζουμε για μπόϊ.
Θέλει δουλειά πολλή η συνέχιση της Ιστορίας.
Θέλει οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
"Οι δικές μας μέρες πέρασαν. Σε σας μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο" είπε ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα. 

Να παιδευόσαστε,
Να ακριβοπληρώνουμε,
Να οργανωνόμαστε, 
Να αποτρέπετε αντί να επουλώνουμε πληγές,
Να μην ξεχάσουμε  ποτέ τον εκτός συνόρων άκοντα Ελληνισμό και τις ιστορικές πατρίδες.
Πρέπει να είσαστε έτοιμοι από πριν.
Έτσι θα θερίσετε αυτόν που θέλει να «έρθει νύχτα».
Αν δεν είσαστε όλοι έτοιμοι, οι ήρωες που σίγουρα θα εμφανιστούν μεταξύ σας, δεν θα είναι αρκετοί να μας σώσουν.

Η Ιστορία της Ελλάδας εξασφαλίζεται μόνο με ρωμαλέο Κράτος, ο σκληρός πυρήνας του οποίου είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Για να ζήσει το ελληνικό κράτος  λοιπόν, για να μπορείτε Έλληνες να τιμάτε τις Ένοπλες Δυνάμεις σας, για να μπορούμε να ευχόμαστε στους Στρατευμένους, πρέπει να ζουν ελεύθερες οι επόμενες γενιές.

Την ημέρα αυτή που το Έθνος τιμά τους αμέτρητους ήρωες και υπερασπιστές του και την έχει αφιερώσει στην τιμή προς τις ένοπλες δυνάμεις, ας αναλογιστούμε το σεβασμό που οφείλουμε στο συμβολισμό της στολής του Έλληνα στρατιώτη διαχρονικά, σε όλους αυτούς που  στάθηκαν, στέκουν και θα στέκουν μέρα-νύκτα ακοίμητοι φρουροί της ξηράς, του αέρα και της θάλασσάς μας, για να κοιμόμαστε εμείς ήσυχοι, για να απολαμβάνουμε την ευημερία, την ασφάλεια, την ειρήνη, τη  δημοκρατία, την πρόοδο που μας εξασφαλίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας και ιδιαίτερα η καλύτερη και τρομερότερη όλων, η Ιη Μεραρχία, η αιχμή του δόρατος του Στρατού μας, η Σιδηρά Μεραρχία των Βαλκανικών Πολέμων, αυτή που αμύνθηκε του 731.

Στρατηγέ, επειδή εκπροσωπείτε όλους τους Στρατιώτες, Ναύτες και Αεροπόρους μας, θέλουμε να σας απευθύνουμε ένα πελώριο ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σας και τις καλύτερες ευχές μας για καλή δύναμη στην εκπλήρωση των καθηκόντων σας. 

Ζήτωσαν οι Ένοπλες Δυνάμεις -- ΖΗΤΩ η Ελλάς.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~